Hartley's Creek Crocodile Farm

Vanmorgen zijn we met een strak blauwe lucht vertrokken naar Hartley's Creek Crocodile Farm. Dit ligt ten noorden van Cairns en is hiervandaan (Gordonvale) ongeveer een uur rijden. Kris maakte een d-tour en we hebben ons mogen verlekkeren aan plaatjes van huizen tegen de bergen aangeplakt. Zo lijkt het in iedergeval. Je ziet alleen groen met daartussen een paar megahuizen. Ik zei tegen Eileen dat ze maar eens aan moest pappen met een van die koele australische boys die daar wonen. Beetje eigenbelang, want dan zit ik ook goed natuurlijk! Bij de crocfarm aangekomen werden we gelijk door gebonjourd naar een show waar de crocs gevoerd werden. Ook kregen we gelijk een kaartje voor de croc boottocht in onze handen gedrukt. Bij de show lagen de crocs heerlijk te zonnen. Het is hier winter en de crocs zijn koudbloedige dieren en kunnen zichzelf dus niet op temperatuur houden. Dus liggen ze lekker op het droge en denk je dat ze heerlijk liggen te slapen. Niet dus! De vissekoppen en stukken gevederde kippetjes werden aangerukt. Die lucht zal ik je besparen... Maar zodra er een stukje eten hun kant opkomt, vliegen die kaken open! Van Eileen haar camera waren de batterijen leeg en ze besloot ze op de rand waar je op kon leunen te vervangen. Je raadt wel wat er gebeurde... Juist, de batterij belande precies voor de neus van de croc. Maar deze had in de gaten dat het geen lekker hapje was en liet het links liggen. De voeder van de crocs was zo behulpzaam om Eileen haar batterij terug te bezorgen door met een stok de batterij iets naar hem toe te krijgen. Mwahaha ik heb nog niet eerder van die klapperende aggressieve kaken van dichtbij gezien. En snel dat die slome crocs dan worden zeg. Zo langzaam als ze lopen, zo snel zijn ze als ze voedsel ruiken. De voeder stond achter een tralies van ongeveer een meter hoog. Nadat de batterij tegen het tralies aan lag, deed de voeder even niets. Toen de croc weer gekalmeerd was, ging hij iets met zn vingers naar binnen en schoof de batterij naar em toe. Poehe hij liever dan ik. Na deze show was het tijd voor onze boottocht. Dit viel mee want het onderste gedeelte was van glas en bij het bovenste gedeelte zat tralies. De meiden zaten achter in en nog voor we vertrokken maakte de boot al water. De meiden zaten tot hun enkels in het water. Dat was zweten. De boot zou toch niet zinken? Mam en Kris zater er een rij voor en kregen ook al natte voeten. Ik zat daar weer een rij voor en had nergens last van. Lucky me! We hadden net geleerd dat crocs een hele goed reuk hebben. Stel je voor dat ze die heerlijke voetenluchten niet te versmaden zouden vinden? De gedachte aan zo'n deathroll leek me geen fijn einde! Maar we hebben ook geleerd hoe je een poging kan doen om je leven te redden als ie je meesleurt. Als ie begint te rollen kan je je beter zo stil mogelijk houden, dan denkt ie dat je dood bent. Mocht je dan nog genoeg kracht over hebben om zijn bek open te duwen(wat ik niet verwacht) dan moet je em achter in zijn bek aan zn huigje terkken dan opent ie zn bek en kan je er zo uit zwemmen! Mwahaha wishfull thinking! Deze boottocht was zeker de moeite waar, want ze gingen de croccs voeren met een stuk vlees aan een hengel. Sodeballen wat kunnen die beesten ver uit het water omhoog komen zeg! Maar het was supergaaf. Hierna zijn we de verder de farm rond gelopen. Het is een klein dierentuintje met australische dieren zoals coala's, lizards, wallabies, noem maar op. Om een uur of 2 begonnen onze maagjes te rammelen en je kan wel raden wat ik gegeten heb! Heerlijke krokodillen sate! Jammie! Als ik moet zeggen waar het op lijkt, dan moet ik zeggen kip. Het was echt lekker! Zeker voor herhaling vatbaar. Maar waar kom je aan een heerlijk stukje krokodillen vlees! Rond 3 uur reden we weer weg. Ik wilde nog wel even naar het strand, maar de meiden wilden shoppen. Dus ja dan maar shoppen! Maar ik kreeg toch mijn zin, want de carbarateur ging kapot. Het kokende water kwam er op 2 plaatsen uit. Niet goed dus. Maar wat een pech zeg, pal aan het strand! :) We konden niet meer verder. Echt kapot.... Kris heeft Scott gebeld en die kwam met zn ute. En daar passen maar 3 mensen in. Dus we hebben een towtruck laten komen en Kris is een huurauto gaan regelen. Ik ben met de huurauto naar huis gereden en Kris en Scott hebben op de towtruck gewacht en zijn later naar huis gegaan. Eind goed, al goed. Het was dus een geweldige dag. Voor Kris wat minder want haar auto is kaduuk. ...