9/10 juli Sydney / nu in Burpengary

Vandaag niet veel gedaan. Beetje mn mailtjes beantwoord en even een wandeling gemaakt naar het centrum van deze community for old farts. Haha zo worden de oudjes hier genoemd. Wendy de overbuuf van mn moeder gaat daar op dinsdag naar "hands and crafts" en ik wilde daar even neuzen. Daar aangekomen was het net afgelopen. Maar ongetwijfeld zal ik hier nog een dinsdag mee maken en eens kijken wat ze daar allemaal maken. Wendy maakt waanzinnig mooie quilts en poppen. Daarna werden we door Wendy uitgenodigd voor een heerlijk kopje Nespresso. Deze was heerlijk!! Nog nooit gehad. Dat ik toch helemaal naar downunder moet om dit te mogen meemaken :) En bakken dat Wendy kan!! Voor haar onbijt vanmorgen had ze al staan bakken en hebben we met de nespresso een heerlijke chocalade fudge brownie met walnoten naar binnen geschoven. Mmmm make my day!

Maar terug naar 9 juli in Sydney. Op 9 juli had ik afgesproken om naar Ascomation te gaan. Mariann Penzes had me gisteren al gebeld of ik nog kwam. Jaaa natuurlijk!! Ik wil die ozzies wel zien met wie ik elke werkdag contact heb! Om 11 uur hadden we afgesproken. Eerst hebben we een free shuttle (gratis bus in het centrum van Sydney) genomen naar QVB(Queen Victoria Building) daarvandaan namen we bus 270 naar Forrest Way. De rit duurde ongeveer een half uur en Kevin (sales manager van Ascomation) haalde ons bij de bushalte op. Naar Ascomation was 5 minuten rijden en op de weg erheen passeerden we het politie bureau die in "Home and Away" te zien is. Helaas ken ik dit programma niet, maar het schijnt ook in Nederland op tv te zien te zijn. Bij Ascomation aangekomen stond Mariann ons al op te wachten en kreeg ik gelijk een rondleiding en werd ik aan iedereen voorgesteld. Heel erg leuk. De trap komt midden in het kantoor uit en iedereen heeft daar zijn werkplekje. Van "clean desk policy" hebben ze daar nog nooit gehoord. 5S??? Wat is dat??? Stapels papieren op de bureaus, kasten hebben geen deuren, alles open bloot. Filen?? Alles wordt in dozen gestapeld en staan beneden in een ruimte waar je langs moet om bij een soort van gemeenschappelijke ruimte te komen. Geweldig om te zien hoe alles maar dan ook alles anders is in andere landen. Mariann heeft me rondgeleid en me ook beneden laten zien waar het magazijn is en waar kleppen gemonteerd/cq afgemonteerd worden. Ze werken hier hoofdzakelijk met pressure vessels en spoelen die ze hier samen bouwen. Beneden werkt een man of 4 a 5. Boven waar het kantoorgedeelte is, werkt een man of 18 gok ik. Mariann had een aantal souvenirs voor me gekocht en in de vergaderruimte had ze koekjes , thee en limonade voor ons neergezet. Ik kan niet anders zeggen als dat we erg gastvrij onthaald zijn. We werden uitgenodigd om te gaan lunchen, maar we hadden in het hotel zo'n mega onbijt op dat we niet aan eten moesten denken. Ian heeft ons na 2 uur met de auto naar Manly gebracht. Hij heeft ons de toeristische route laten zien langs de kust. Echt geweldig!! Vanuit Manly hebben we de boot terug gepakt naar Circular Quay. Dit was echt een ervaring. We kwamen de haven van Sydney binnen varen met Sydney Harbour, Opera House en de prachtige skyline van Sydney als uitzicht!! En dit alles begeleid door dolfijnen. Superrr!!!Vanaf Circular Quay hebben we de bus terug genomen naar het hotel. Cait zeurde al dagen over een pizza... Dus die avond hebben we ons volgepropt in de Pizza Hut voor 20 dollar de vrouw.
10 juli
Al dagen lang zat ik me te verheugen op de monorail. Kinderlijk ik weet het, maar om de een of andere reden vind ik een monorail geweldig. Het heeft voor mij iets futuristisch. Iets van de toekomst. Vaag, ik weet het, maar zo voelt het. Dus hebben hebben we maar gelijk een dagkaart gekocht. Onze eerste stop was bij Sydney Tower. Maar liefst 306 meter hoog! Vanaf dag een kijkt deze toren al van boven op ons neer. En de gedachte dat ik daar naar boven zou gaan vond ik niet echt aantrekkelijk. Maar mijn nieuwsgierigheid won. Daar aangekomen moesten we eerst met een lift naar de 5e verdieping om tickets te kopen. Nou wat ik daar zag was niet echt bevorderlijk voor mijn zenuwen. Kennelijk waren ze met een of andere renovatie bezig en het plafond was geen plafond maar een wirwar van loshangende bedrading!!! Help!! En ik moest nog tig verdiepingen omhoog!!! Pfff... Na het kopen van de tickets kregen we een controle als op vliegvelden. Tassen werden gecontroleerd en wij moesten door zo'n poortje heen. Kan ff niet op de naam komen, van zo'n ding. En daarna konden we gelijk door de lift in. Wat en vaag ding was dat zeg! De vorm van een punt uit een taart zeg maar. Driehoekachtig. En daar ga je normaal gesproken met 13 man in. Proppen dus. Wij gingen met zn 4en. Het gaat mega snel want met een seconde of 30 ben je boven! En hij schut wel een beetje (understatement!)naarmate je hoger komt. Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht rond de stad. Je kan 360 graden rond lopen. In het begin durfde ik niet goed dichtbij het raam te komen zonder me misselijk te voelen. Maar zo stoer als ik ben ik zelfs in het raam gaan zitten. Niet lang. maar lang genoeg om me een grote meid te voelen :) Je voelt em zo hoog toch een beetje heen en weer gaan... Ieks!! Not my cup of tea!
Hierna hup de monorail weer in en een rondje gemaakt. Hier had ik wel in willen blijven zitten, maar om wat te zien moet je er toch uit he. En telkens het zelfde rondje is ook niet echt opwindend te noemen. Dus de volgende stop was Darling Harbour. Hier zijn diverse schepen gelegen en het Maritime Museum. Hier was ook een groot scherm voor het WK gestationeerd. De meiden wilden hier de finale zien, maar ik vond dat niet zo'n geweldig idee midden in de nacht. Bij Darling Harbour is wederom een groot winkelcentrum en daar hebben we nog wat rondgehangen. Aangezien ik niet zo'n winkelwonder ben, had ik het snel gezien. Dus met de monorail terug naar het hotel. Deze avond hebben we ons gescheiden voor het avond eten. Mam wilde fish and chips, Eileen ook wel. Caitlin wilde weer naar Hungry Jacks en ik wilde naar mijn favoriete Food Court in Chinatown. Dus Eileen en mams zijn samen gegaan en Cait en ik samen. Eerst ik mee naar Hungry Jacks met Cait en Cait daarn met mij mee naar de Food Court in China town. Hier heb ik een sizzling pot met gamba's gegeten die zo pittg was dat mijn lippen op een gegeven moment gevoelloos waren geworden. Maar zo lekkerrrrrrrrrr!!!
Morgen het laatste deel van onze Sydney perikelen.