FVV8 en Sydney

Vandaag ben ik weer een beleving rijker. Ian en Chery zijn gisteren weer in Bindawalla (resort waar mijn moeder en tante wonen) gearriveerd. Ian had zijn FVV8 weer meegenomen, dus je kan wel raden wat ik vandaag gedaan heb!! Yep!!! Ik heb in een V8 rondgescheurd!!! Yeeeehaaaaa!! Zo voel ik me!!! Van 0 tot 100 in 5 seconden!! Enig idee hoe dat voelt? Hahaha alsof je opstijgt in een vliegtuig maar nog veel heftiger! Eerst hebben we wat rond gereden met Ian achter het stuur en daarna mocht ik het proberen. O boy, that feels so good!!! Het was even wennen omdat dit natuurlijk een handgeschakelde auto is en het schakelen met links moet gebeuren ipv rechts. Dus regelmatig zat ik met mijn rechterhand in de deur te graaien. En maar een maal ging de richtingaanwijzer aan ipv het knipperlicht. Ik ben redelijk trots op mezelf. Ik voel me nog steeds een beetje zweverig. Een tiener die voor het eerst auto rijdt.
Gisteren hebben we een rustige dag gehad. Wendy heeft weer lekkere homemade appelcake gebracht. Jammie! Verder alleen even met de auto naar het winkelcentrum gereden en wat geshoppped.
Voor ik verder ga, wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik krijg. Erg grappig dat er zoveel mensen mijn verhalen volgen.
Maar er zijn nog een paar dagen te goed van Sydney. Ik moet wel even flink in mijn geheugen graven, want het lijkt al wel een eeuw geleden.
11 juli.
Na een aantal dagen flink door Sydney heen gesjouwd te hebben, hadden we de pap wel een beetje op. We besloten om het dichtbij te houden. Tegenover China Town heb je Paddy's Market. Dit is een soort grand bazar. Honderden kleine kraampjes met van alles en nog wat. Veel souvenirs, kleding, eten, tassen en nog veel meer. Om de 50 meter kom je dezelfde soort stalletjes weer tegen met dezelde goederen. Maar het belangrijkste, het kost geen drol! Dus we hebben flink ingeslagen, want als echte nederlanders houden wij van GOEIEKOOP!! Na 4 uur hier rond gebanjerd te hebben, was het eigenlijk wel genoeg. Maar het noodlot wilde dat er nog een modern winkelcentrum boven was van 3 verdiepingen. En je wilt niet weten hoe mijn rug en voeten voelden op dat moment. Dat was erg auwie. Maar voor je kinderen heb je alles over he!. Dus na het dumpen van onze spullen in het hotel en even energie opdoen bij Starbucks met een grande capucchino (600 ml) konden we er weer tegen. Tenminste dat dacht ik... Na 10 minuten had ik het wel weer gezien. Dus op naar de Food Court op de 3e verdieping. Het valt me op dat mn verhalen wel erg veel over eten gaan. Na deze vakantie maar weer voor de miljoenste keer WWen. De tijdschriften ben ik al weer aan het inslaan. Tegen de tijd dat we naar huis gaan, heb ik er 3. Kan ik weer wat inspiratie opdoen:) In de foodcourt heeft Eileen Indiaas gegeten, Caitlin een kebab, Mams salade met een broodje tonijn en ik zat weer aan de sizzling pot met beef and black been sause met stokjes.
12 juli.
Onze vertrekdag al weer. Maar het was lang genoeg geweest. Ik ben toch meer een country girl. De grote stad is voor even leuk, maar zoooo vermoeiend. Continu ben je mensen aan het ontwijken.
De taxi haalde ons s'morgens op en het eerste wat die pipo deed was bij het achteruit rijden tegen een andere auto aanrijden. Wat een soepkip zeg! Maar goed even een foto maken, gegevens uitwisselen en gaan met die banaan. Gelukkig werd de meter op dat moment wel even stopgezet :). Het vliegtuig had een uur vertraging. En dit keer had ik het zweet in mn handen staan in vliegtuig. Ik zat op de 2e stoel van het raam en werd gedwongen om naar buiten te kijken. Bah bah bah. Niet leuk. Dus volgende keer maar weer aan het gangpad. Voor ik naar Cairns ga, slik ik denk ik maar weer even wat Valdispere. Werkt toch wel iets volgens mij. Maar misschien zit het ook tussen de oren. Na aankomst in Brisbane hebben we de huurauto opgehaald. Het is een Kia Grand Carnaval geworden. Een people Mover noemen ze het. Er kunnen 7 tot 8 mensen in en heeft een mooie grote kofferbak. Het was al weer 5 jaar geleden dat ik in een automaat had gereden, dus je kan je wel voorstellen hoe dat ging. Ik wilde de rem en het gas met 2 voeten tegelijk bedienen. Hahaha de meiden dachten dat ze in een of andere vage b-film beland waren. Als ik remde schoten we met zn allen bijna door de voorruit heen en in de hal waar we de auto ophaalden piepten de banden loeihard over de vloer heen. Waarschijnlijk hadden de verhuurders er al spijt van dat ze deze auto aan me meegegeven hadden. Buiten bij de stoplichten ging het weer precies zo. Tot 3 maal toe. Toen vond ik het welletjes. Denk denk denk, wat doe ik nu anders als 5 jaar geleden? Okay!!! Een voet ipv 2 voeten. Tja... en daarna was het een eitje. Om 5 uur wordt het hier al donker. Schemer kennen ze hier bijna niet. De overgang van dag naar nacht gaat snel. Ik moest haast maken om voor het donker thuis te zijn. Het is gelukt ondanks de files rondom Brisbane.
Dit was ons Sydney avontuur.
Er is nog een ding wat ik kwijt wil en dat gaat over mijn favoriete reclame hier. het is niet te geloven maar hij wordt gewoon overdag uitgezonden. Het betreft een reclame over erectie problemen!! Mwahahaha. Sorry kan me niet beheersen! Ik ga het even visueel maken :) Dus voor de gevoeligen onder ons, nu niet meer verder lezen!! Er staan 2 mannen achter een piano met hun broek naar beneden. Wees niet bang, je ziet niets. Maar die 2 proberen een leuke melodietje uit die piano te krijgen. Dit leukt uiteraard niet, omdat hun jongeheer niet doet wat zij willen:) Maar goed na eenmaal het wondermiddel ingemomen te hebben, spelen ze de sterren van de hemel!! Hahahaha geweldig!!